Een letterlijk en figuurlijk ingrijpende gebeurtenis was de aanleg van de Deken Tijssenstraat in 1941. Deze straat werd dwars door de omwalling doorgetrokken tot het Kloosterplein. Het Kapittelgebied dat zo?n zes eeuwen lang geen rechtstreekse verbinding had gehad met de wereld buiten de wallen, werd nu ontsloten. Het verstilde karakter van dit in zichzelf gekeerde stadsdeel werd daardoor aangetast. Omdat de economische bedrijvigheid zich op andere plaatsen in de stad afspeelde, bleef die aantasting beperkt.
Het feit dat het Kapittelgebied een religieus eiland was dat eeuwenlang buiten de stedelijke activiteiten en de voortdurende ontwikkeling van de stad lag, heeft er wel voor gezorgd dat Sittard ook nu nog een redelijk ongeschonden samenhang kent tussen de (voormalige) kapittelkerk en het (voormalige) kapittelgebied.
Dat de tand van de tijd door blijft knagen, bleek ook op te gaan voor de Grote Kerk zelf. Een groot en ingrijpend restauratieprogramma was nodig. Deze restauratie werd rond het jaar 1955 afgerond. Bij de werkzaamheden werden stukken muur gevonden, bestaande uit veldkeien, hergebruikte Romeinse bakstenen en stukken mergel. Men denkt dat dit de fundering van het vroegere zaalkerkje uit de periode rond het jaar 1000 geweest kan zijn.
Voor het overige bleef het Kapittelgebied zijn reputatie eer aandoen: er veranderde weinig! Wel waren er intussen langs bijna het hele Kerkplein woningen gebouwd. Alleen aan de voet van de toren blijft bij enkele huizen uit de Begijnenhofstraat de tuin tot de dag van vandaag doorlopen tot het plein.
Andere verhalen over dit onderwerp:Periode 1955.