Zorgen en narigheid (1802)

Vijf eeuwen kende de St.-Petruskerk een kapittel. In 1802 werd het opgeheven. Nadat de stad in 1794 onder Frans bestuur was gekomen, kon het kapittelgebied niet buiten schot blijven. In november 1797 waren de dominicanen al verbannen en het klooster gesloten. In juni 1798 kwam een verbod op alle uiterlijke tekenen van godsdienst en kerkelijke vieringen, met als gevolg dat de St.-Petruskerk gesloten werd. De kruisen op het kerkhof moesten zelfs verwijderd worden. Eind 1799 mocht de kerk weer open en nadat Napoleon aan de macht was gekomen, werd in 1801 de vrijheid van godsdienst weer ingevoerd. (foto: keizer Napoleon en de godin van de vrijheid: Marianne (collectie Stadsarchief Sittard-Geleen) Maar de Fransen hadden de opvatting dat kloosters en kapittel geen nuttige functie hadden. De vele privileges van kapittelheren waren niet in overeenstemming te brengen met de leus van de egalit?. Op 24 september 1802 kwam het kapittel voor het laatst in vergadering bijeen. Het instituut dat eeuwenlang voor de stad zo?n grote betekenis had gehad, werd vervolgens noodgedwongen opgeheven.

Andere verhalen over dit onderwerp:Periode 1802, Zorgen en narigheid.