Het kerkgebouw

De St.-Petruskerk zelf heeft de vorm van een gotische kruisbasiliek. De oudste delen dateren uit het eerste kwart van de vijftiende eeuw, toen een nieuw van een schijntriforium voorzien schip, dwarsschip en zijbeuken werden gebouwd. Ook de twee westelijke travee?n van bet kanunnikenkoor en de voorbij het zuidelijke dwarsschip doorlopende zuidelijke zijbeuk (nadien St.-Jozelkoor en schatkamer) schijnen uit deze fase te dateren. Rond 1500 werd het priesterkoor vergroot met twee travee?n en afgesloten met een vijfhoekige apsis in laat-gotische stijl. De plundering door de Franse troepen in september 1677 trof de kerk zeer. Een derde deel van bet gewelf van schip en dwarsschip werd verwoest en in 1682 stortte nogmaals een derde deel in door verwaarlozing. Hierbij werden het sacramentshuis en het doksaal, waardoor bet kanunnikenkoor gescheiden werd van bet schip van de kerk, vernield. Het gewelf rond de viering werd in 1703-1704 hersteld door de Akense bouwmeester Laureris Mefferdatis. In 1729 werd ter vervanging van het vernielde doksaal een koorhek geplaatst tussen schip en koor. Dit koorhek werd in 1861 verwijderd, waarbij men bet onderste deel ervan handhaafde als communiebank en bet hovendeel gebruikte als afsluiting van de nieuwe zangtribune achter in de kerk. In 1861 werden ook de in 1677 vernielde luchtbogen haven de zijbeuken weer hersteld.

Andere verhalen over dit onderwerp:geen.