Temidden van bossen en moerassen ligt tussen twee beken in een klein dorpje. Het draagt de naam Sittard of iets wat daar op lijkt. Veel mensen wonen er niet want het dorpje is maar klein. Een paar boerderijen staan in het dorpje. Ze zijn gemaakt van hout en hoogstwaarschijnlijk hebben ze een dak van stro. In huis is het donker en vochtig. Het vee staat ook in huis en zorgt voor de warmte. Centraal in huis is de haard. Hier wordt eten klaargemaakt en in de buurt van het vuur zijn ook de veilige slaapplaatsen. Het leven wordt bepaald door de natuur. Opstaan en slapen gaan gebeurt met de komst en het verdwijnen van het daglicht. Men leeft van de producten die op de akkertjes groeien. Veel is het niet en een muizenplaag, hagelbui of nat voorjaar kunnen ervoor zorgen dat er hongersnood heerst. Het omringende bos levert ook allerlei producten. Een gedeelte van die producten gaat naar de heer, die in zijn houten woontoren op de motte woont. Daar kom je niet zomaar, want een gracht en een palissade omringen zijn motteburcht. Trouwens, het dorpje is ook omringd door een gracht en een palissade. Zelfs het kleine stenen zaalkerkje heeft een aparte gracht om het gebouw heen. Vlakbij of binnen de veilige omheining wordt donderdags markt gehouden. Mensen komen dan naar de markt over de smalle veldweg, die loopt van oost naar west. Op zoek naar producten die ze kunnen kopen of ruilen met hun eigen producten. In tijden van gevaar waakt de heer in de burcht over ze. Een veilig gevoel!!
Andere verhalen over dit onderwerp:Wonen.