Na de oorlog moest een nieuwe samenleving opgebouwd worden. De stad treurde om de slachtoffers ten gevolge van het oorlogsgeweld: 9 soldaten, 88 burgers en 113 joden die waren omgebracht in de vernietigingskampen. Het deed de Sittardenaren pijn toen in januari 1943 de klokken werden geroofd. De St.-Petruskerk had vlak na de bevrijding toen Sittard frontstad was en onder granaatvuur lag vier keer een voltreffer gehad. Een steunbeer, een raam, een deel van het dak en de noordoostelijke hoektoren werden geraakt. Maar de kerk stond er nog en er werd in de jaren na de oorlog hersteld. De toren kreeg in 1949 nieuwe klokken. Ze functioneerde als centrum van het parochieleven. Dat kon van de synagoge niet meer gezegd worden: die was na de oorlog gesloten, er was geen joodse gemeente meer.
De m.m.s en het gymnasium van de ursulinen aan de Oude Markt waren in 1955 dringend toe aan een nieuwe school. In augustus moesten de zusters zelfs een gedeelte van hun slaapzaal afstaan om er een klaslokaal van te maken. Op 27 april 1955 kreeg architect Van Groenendaal bericht dat in september aanbesteed mocht worden. Maar de toestemming wilde maar niet komen uit Den Haag. Burgemeester Coenders reisde op 20 juli 1955 naar Den Haag. Maar telkens werd de datum opgeschoven omdat andere scholen voorgaan. Een zware delegatie van moeder overste Theresia, rector Zeijen en architect vertrok op 19 december 1955 naar Den Haag om te praten over de bouwplannen. Pas in september 1956 kon de school aanbesteed worden.
In 1935 was de openbare school weer gevestigd in de oude stadsschool aan de Kapittelstraat. In de oorlog deed ze dienst als distributiekantoor en in 1940 werden hier ook vergaderingen van de propagandisten van de Nederlandsche Unie gehouden. Schoolhoofd Louis Keyzers zag in de jaren vijftig dat het veel te grote schoolgebouw niet meer geschikt was voor het onderwijs. Nadat de Gustav Hoeferschool aan de Kleine Steeg in 1957 leeg kwam te staan, gaven B. en W. op 26 augustus 1958 te kennen dat ze de openbare wilden school huisvesten in de voormalige Hoeferschool. In 1961 verhuisden de kinderen naar dit, eveneens verouderde schoolgebouw.
Andere verhalen over dit onderwerp:Zorgen en narigheid.