Ook interessant in dit verband is de opbrengst aan pacht van alle terreinen. Van 118 van de 134 percelen kennen we de opbrengst rond 1785. Dit komt overeen met 142,1 bunder ofwel 89,1 % van het gehele oppervlak. In het totaal bracht dit aan pacht op aan rogge (verreweg het belangrijkst in de pachtbetaling) 2620,625 vaten, wat gemiddeld neerkomt op ca 18? vat rogge per bunder. (Overigens werden de meeste percelen verpacht voor ca 20 vat rogge per bunder.)
Het letterlijk in kaart brengen van het grondbezit van het kapittel ligt een stuk lastiger. Vaak zijn, zeker in de latere registers, wel aanliggende percelen genoemd, maar het bezit van het kapittel lag bijna nergens aaneengesloten, zodat we ook alle omliggende percelen zouden moeten kennen om de exacte plaats te weten. Er zijn dan wel de verwijzingen (voor Sittard) naar het Landmassregister en het meetboek van Bollen, maar ook daarmee is de exacte ligging nog echt niet bepaald! En voor Sittard hebben we dan deze verwijzingen tenminste; voor de andere plaatsen is het nog veel lastiger.
Andere verhalen over dit onderwerp:Periode 1802, Handel en Economie.