In 1542 kwam het tot een oorlog tussen keizer Karel V en het te sterk geworden Gulik-Gelre. In vier dagen veranderden de Sittardse vestingwerken in puin. Ren? van Chalon bezette met zijn leger de stad. Soldaten pluderden, stichtten branden in raadhuis en lakenhal. Het kapittelgebied bleef gespaard.
Kanonniers uit het leger van keizer Karel V stonden met een vijftal kanonnen op Paaszaterdag 24 maart 1543 bij Broeksittard in de Kemperkoul tegenover soldaten van hertog Willem II van Gulik. Een eerste aanval door de Guliks-Gelderse cavalerie onder leiding van Diederik Hoen misluktein dit moerassig onbekend gebied. De ruiterij van Karel V met 400 paarden meer dan die van Gulik, dacht al de overwinning behaald te hebben en achtervolgde de troepen van de hertog. Daardoor bleven de infanterie en het wagenkamp onbeschermd achter op het slagveld. De overige Gulikse soldaten zagen zo hun kans schoon om de kanonnen te veroveren en de wagens van de tegenstanders te plunderen. Zo wonnen de Gulikers buiten verwachting de slag. Er waren ruim 4000 dode soldaten en veel edellieden te betreuren. Van de Gulikers sneuvelden 500 paarden Het was een echte pyrrusoverwinning.
De keizer vond het verlies onverteerbaar. Zijn soldaten kregen verlof om in het Gulikse te plunderen, verkrachten en moorden. In D?ren praktiseerden ze deze afschuwelijkheden. De Sittardse magistraten vernamen de vreselijke verhalen wilden de gruwelijkheden voorkomen. Ze trokken naar Wassenberg om de keizer alsnog de stad aan te bieden en de sleutels te overhandigen. Willem van Gulik-Kleve-Berg was gedwongen om zich op 6 september 1543 in Venlo aan de keizer te onderwerpen. Op deze wijze ontkwamen stad en kapittel aan de wraak van Karel V.
Andere verhalen over dit onderwerp:Oorlog en Vrede, Zorgen en narigheid.